De keerzijde van goede intenties

Idealisme en goede bedoelingen

In mijn interculturele werk kom ik een grote diversiteit aan mensen tegen. De meesten werken al geruime tijd internationaal en willen hun interculturele vakmanschap aanscherpen. Anderen worden voor het eerst uitgezonden, bijvoorbeeld voor een eenmalig internationale adviesklus, vrijwilligerswerk of stage. Vooral zij die afreizen naar het Zuiden (the Global South), hebben daar vaak een behoorlijke dosis idealistische ideeën en goede bedoelingen bij. Het interessante – en positieve – is dat steeds meer mensen deze beste intenties voor zichzelf bevragen.

• Wat zijn mijn blinde vlekken als ik mensen wil helpen maar de context niet ken?
• Wie ben ik eigenlijk om kennis te delen?
• Hoe relevant is mijn kennis in die totaal andere context?
• En … kan ik niet beter bijdragen door thuis te blijven?

Onbewuste bias doorgronden

Enige tijd terug werd ik gevraagd om het thema ‘Goed Doen’ in te vullen voor Studium Generale van de Technische Universiteit Delft en het Fringe Festival. Hieronder zie je de videoclip van deze sessie waar eerst Omid Kheirabadi toelichting geeft op zijn provocatieve voorstelling ‘Alive & Unborn‘. In mijn presentatie stond ons eigen, onbewuste denken centraal en met name hoe onbewuste vooroordelen (unconscious bias) automatische denkprocessen en blinde vlekken genereren. In het leven van alledag is deze automatische piloot best nuttig maar in internationaal werken, zeker met de beste bedoelingen in onbekende contexten, is check-en-dubbelcheck cruciaal!

 

Genuanceerd beeld over het mondiale Zuiden

Via media krijgen we vaak een eenzijdig en daarmee ongenuanceerd beeld te zien van landen en mensen in het mondiale Zuiden. Het verhaal draait vaak om mensen die leven in armoede en die hulp nodig hebben. Die beeldvorming herhaalt zich, versterkt zichzelf en verankert een westers stereotype beeld van ontwikkelingslanden in ons denken. Met als gevolg het witte redders syndroom, een bias gebaseerd op selectieve en versimpelde waarneming, wij-zij denken en zelfoverschatting.

Al jaren ben ik geïnspireerd door het werk van SAIH (de SAIH is de solidariteitsorganisatie van studenten en academici in Noorwegen) en hun programma Radi-Aid dat op provocatieve manier met Noord-Zuid beeldvorming speelt.

Hier twee videoclips die je gezien moet hebben!